با همکاری: سیما بینا، حسین قوامی، مجید نجاحی، حبیب‌الله بدیعی
شعر ترانه: سعدی
آهنگ ترانه: علی‌نقی وزیری
اشعار متن برنامه: سعدی، کمال خجندی
گوینده: آذر پژوهش
============================================
(سعدی)
به از تو مادر گیتی به عمر خود فرزند
نیاورَد که همین بود حد زیبایی
دوروزه باقی عمرم فدای جان تو باد
اگر بکاهی و بر عمر خود بیفزایی
============================================
(سعدی)
دل و کشورت جمع و معمور باد
ز مُلکت پراکندگی دور باد
تو آن دُرّ مکنون یک‌دانه‌ای
که پیرایه‌ی سلطنت‌خانه‌ای
جهانت به کام و فلک یار باد
جهان‌آفرینت نگهدار باد
============================================
(سعدی)
من خود ای ساقی از این شوق که دارم مستم
تو به یک جرعه‌ی دیگر ببری از دستم
آنچه کوته‌نظرانند به ایشان پیمای
که حریفان ز مُل و من ز تامّل مستم
پیش از آب و گلِ من، در دلِ من مهرِ تو بود
با خود آوردم از آنجا، نه به خود بر بستم
============================================
(سعدی)
ای در بقای عمر تو خیر جهانیان
باقی مباد هر که نخواهد بقای تو
یارب رضای او تو برآور به فضل خویش
کو روز و شب نمی‌طلبد جز رضای تو
============================================
(کمال خجندی)
عاشقان خط تو را مشک ختا می‌گویند
گر خط آن‌است که داری، نه خطا می‌گویند
طاق ابروی تو را گوشه‌نشینان جهان
قبله‌ی دعوت و محراب دعا می‌گویند
بی‌دلان زخم تو را مرهم جان می‌شمرند
خستگان درد تو را عین دوا می‌گویند
خط سبز و لب می‌گون تو را زنده‌دلان
به لطافت خضر و آب بقا می‌گویند
تا به وصف تو گشودیم زبان پیش کمال
قدسیان بر فلک از گفته‌ی ما می‌گویند
============================================
(سعدی)
این منتی بر اهل زمین بود از آسمان
وین رحمت خدای جهان بود بر جهان
حق را به روزگار تو بر خلق منتی است
کاندر حساب عقل نیاید شمار آن