با همکاری: عهدیه، عبدالوهاب شهیدی، حبیب‌الله بدیعی، امیرناصر افتتاح، منصور صارمی، جواد معروفی
شعر ترانه: خواجوی کرمانی
آهنگ ترانه: مهدی خالدی
اشعار متن برنامه: سعدی، نشاط اصفهانی
گوینده: آذر پژوهش
============================================
(سعدی)
هر نوبتم که در نظر ای ماه بگذری
بار دوم ز بار نخستین نكوتری
انصاف می‌دهم که لطیفان و دلبران
بسیار دیده‌ام نه بدین لطف و دلبری
با دوست کنج فقر بهشت است و بوستان
بی دوست خاک بر سر جاه و توانگری
فکرم به منتهای جمالت نمی‌رسد
کز هر چه در خیال من آید نکوتری
============================================
(نشاط اصفهانی)
من و از خون دل پیمانه‌ای چند
تو و پیمانه با بیگانه‌ای چند
به پیشت درد دل می‌گویم، افسوس
که در گوشت بود افسانه‌ای چند
همان به که آشنا محروم مانَد
که محرم شد به او بیگانه‌ای چند
جمال شمع، ناپیدا و هر سو
از او آتش به جان، پروانه‌ای چند
ملول از صحبت فرزانگانم
خوشا ویرانه و دیوانه‌ای چند
============================================
(خواجوی کرمانی)
چون اسیر است در آن زلفِ سمن‌سای، دلم
چه کند گر نکُند در شکنش، جای، دلم
بشد از دست منِ بی سر و بی پای، دلم
دلم، ای وای به دل، وا دلم، ای وای دلم
ای خیال سر زلف تو مرا محرم راز
دست، کوته نتوان کرد از آن زلف دراز
مطرب آخر ز برای دلم این نغمه بساز
دلم، ای وای به دل، وا دلم، ای وای دلم
ای خوشا پای گل و فصل بهار و لب رود
صوفی از رقص نیاسوده و مطرب ز سرود
بشنو این نغمه‌ی پر زمزمه از زخمه‌ی عود
دلم، ای وای به دل، وا دلم، ای وای دلم