با همکاری: پوران، ایرج، لطف‌الله مجد، امیرناصر افتتاح، حبیب‌الله بدیعی
شعر ترانه: وحید دستگردی
آهنگ ترانه: موسی معروفی
اشعار متن برنامه: سعدی، مولوی، کمال خجند
گوینده: آذر پژوهش
============================================
(سعدی)
مگر نسیم سحر بوی یار من دارد
که راحت دل امیدوار من دارد
گلا و تازه‌بهارا تویی که عارض تو
طراوت گل و بوی بهار من دارد
============================================
(وحید دستگردی)
موسم گل، دوره‌ی حسن، یک دو روز است در زمانه
ای به دل‌آرایی به عالم فسانه، ای که ز تو ماند نکویی نشانه
خاطر عاشقان را میازار
خوش نباشد ز معشوقه آزار
گر بسوزد شمع و پروانه را با زبانه
چون شود روز، شمع شب را نبینی نشانه
می‌کنی صید، مرغ بسته، می‌زنی سنگ، بر شکسته
می‌کُشی از تیغ ستم، یار خسته
خسته‌دلان یک‌سره در خون نشسته
خویش‌سوزی یا بیگانه‌سازی، نیست آیین عاشق‌نوازی
تیر عشقت، ای که بر سینه‌ی ما نشسته
رحمتی کن، بر دل عاشق زار خسته
============================================
(مولوی)
از بلبل سرمست نوایی شنوم
وز باد پیام دل‌ربایی شنوم
در آب همه خیال یاری بینم
وز گل همه بوی آشنایی شنوم
============================================
(کمال خجند)
با یاد لب‌ات ساقی، چون می به قدح ریزد
صد کشته به یک ساغر از خاک برانگیزد
گر زیر درخت گل باز آیی و بنشینی
هر باد که برخیزد گل بر سر گل ریزد
============================================
(؟)
بهار با نفس مشک‌بار می‌گذرد
بیا که تا به خود آیی، بهار می‌گذرد
به پای لاله و گل می بنوش و مستی کن
که همچو آب روان روزگار می‌گذرد
به کوی دوست صفا می‌دهم ز گریه‌ی خویش
که ابر هم ز چمن اشک‌بار می‌گذرد
به جام اگر نبری دست همچو نرگس مست
دو روز عمر تو هم در خمار می‌گذرد
============================================
(مولوی)
ناله‌ی بلبل بهار کنیم، همه را مست و بی‌قرار کنیم
در گلستان رَویم و گل چینیم، بر سر عاشقان نثار کنیم