گلهای رنگارنگ ۴۱۹ – دشتی

دانلود گلهای رنگارنگ ۴۱۹

با همکاری: مرضیه، مجید نجاحی، همایون خرم، جواد معروفی
شعر ترانه: نواب صفا
آهنگ ترانه: انوشیروان روحانی
اشعار متن برنامه: عاشق اصفهانی، مظهر، نیاز جوشقانی، خیام، سعدی، مولوی
گوینده: آذر پژوهش
============================================

(عاشق اصفهانی)

دردم نه همین است که بستند پرم را
ترسم نرسانند به گلشن خبرم را
بودند به هم روز و شب آیا، که جدا کرد
از روشنی روز، شبِ بی سحرم را
============================================

(مظهر)

نیست در سودای زلفت کار من جز بی‌قراری
ای پریشان‌طرّه تا چندم پریشان می‌گذاری
آفتابا از در میخانه مگذر کاین حریفان
یا بنوشندت که جامی، یا ببوسندت که یاری
============================================

(نواب صفا)

در صحراها هرچه بگذرم، حاصلی نمی‌بینم
بر دریاها هرچه بنگرم، ساحلی نمی‌بینم
ستاره‌ای از دیار دورم، که کس نشد بهره‌ور ز نورم
غروب غم‌پرور خزانم، پرنده‌ی دور از آشیانم
یارب، کشته‌ی غمم، مژده ز یارم ده
یارب، در چنین غمی، صبر و قرارم ده
به سینه جز داغ او ندارم، به غیر او آرزو ندارم
صفای اهل صفا منم، من
حدیث مهر و وفا منم، من
زندگی را بهانه‌ای باید، آرزو را کرانه‌ای باید
ای مرا زندگی، نمی‌دانی، کآرزوی مرا تو پایانی
============================================

(نیاز جوشقانی)

چنان افروختم از آتش عشق
که هم بالین از آن، هم بسترم سوخت
غمت از هستی‌ام نگذاشت چیزی
که بعد از پیکرم خاکسترم سوخت
============================================

(خیام)

از جمله‌ی رفتگان این راه دراز
باز آمده‌ای کو که به ما گوید راز
زنهار در این دو راهه‌ی آز و نیاز
چیزی نگذاری که نمی‌آیی باز
============================================

(سعدی)

خوش‌تر از دوران عشق ایام نیست
بامداد عاشقان را شام نیست
تا نسوزد بر نیاید بوی عود
پخته داند کاین سخن با خام نیست
مستی از من پرس ز شور عاشقی
او کجا داند که دُردآشام نیست
============================================

(سعدی)

ای زلف تو هر خمی کمندی
چشمت به کرشمه چشم‌بندی
مخرام بدین صفت مبادا
کز چشم بدت رسد گزندی
============================================

(مولوی)

یک شبی مجنون به خلوت‌گاه ناز
با خدای خویشتن می‌کرد راز
کای خدا نامم تو مجنون کرده‌ای
بهر یک لیلا دلم خون کرده‌ای
============================================

(عاشق اصفهانی)

ای ناصبور دل، به خدا می‌سپارمت
از کوی یار می‌روم و می‌گذارمت
اغیار در کمین تو و من قرین مرگ
جان می‌سپارم و به خدا می‌سپارمت