با همکاری: سیما بینا، عبدالوهاب شهیدی، جواد معروفی
شعر ترانه: بهادر یگانه
آهنگ ترانه: جواد معروفی
اشعار متن برنامه: کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی، مولوی
گوینده: آذر پژوهش
============================================
(کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی)
چو گشت از روی تو دل‌شاد نوروز
در گنج طرب بگشاد نوروز
ز شرمت خرمن گل را به صحرا
دهد هر صبح‌دم بر باد نوروز
============================================
(کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی)
خوشا وقت سحر آواز بلبل
خوشا بر شاخ گل پرواز بلبل
گلستان محفل عیش است کان‌جا
همه برگ گل است و ساز بلبل
نوای چنگ و بانگ عاشقان است
به هر شام و سحر دم‌سازِ بلبل
============================================
(؟)
جهان در بزم نوروزی نشسته است
که گل بر تخت پیروزی نشسته است
============================================
(مولوی)
از بهر تو افتاده‌ام ای دوست به میخانه
سرمست می عشقم، کم ده دو سه پیمانه
تو مست می‌ای جانا، من مست به دیدارت
ماندیم خراب این‌جا، ما را که برد خانه
من زاهد بی‌چاره، گشتم ز خود آواره
در شهر شدم شهره، زین پس من و ویرانه
من دانه‌ی افلاکم، یک‌چند در این خاکم
چون عدل بهار آید، سرسبز شود دانه
جان گوش کشان آمد، دل سوی خوشان آمد
زیرا که بهار آمد، رفت آن دی دیوانه
============================================
(بهادر یگانه)
باز بنفشه به ناز، تاب ز گیسو گشود
ابر فشاند گهر، مرغ سراید سرود
شد زمین و زمان، مست، جهان وجود
بلبل نواخوان و مست، خفته در آغوش گل
باد صبا پاره کرد، برگ گنه‌پوش گل
روز مستی شد و شادمانی، گویم از این سخن تا بدانی
همچو زیبایی گل‌عذاران، بگذرد روزگار جوانی
خیز که تا مست مست، سر به صحرا زنیم
چون گوهر از صفا، دل به دریا زنیم
دست به ساغر بریم، لب به مینا زنیم
خیز و ز گیسوی خود، تاب و گره برگشا
خیز و چو پروانه‌ها، نرم و سبک پرگشا
روز مستی شد و شادمانی، گویم از این سخن تا بدانی
همچو زیبایی گل‌عذاران، بگذرد روزگار جوانی
رقصد گل به شاخه‌ها، به نوای باد صبا
یک جهان صفا دارد دنیا هم‌چون رویا
جام لاله‌ها شد پر از باده‌ی جوانی
گل به چهره دارد همه رنگ زندگانی
به چمن بدمد، ز هوا، ز صبا، دم از بوی شادمانی