با همکاری: پوران، عبدالوهاب شهیدی، امیرناصر افتتاح، پرویز یاحقی، روحالله خالقی
شعر ترانه: رهی معیری
آهنگ ترانه: مرتضی محجوبی
اشعار متن برنامه: فروغی بسطامی، کلیم کاشانی، اقبال لاهوری
گوینده: آذر پژوهش
============================================
(رهی معیری)
چنانم بانگ نی آتش بر جان زد
که گویی کس آتش بر نیستان زد
مرا در دل عمری سوز غم پنهان بود
نوای نی امشب بر آن دامان زد
نی محزون داغ مرا تازهتر از لاله کند
ز جداییها چو شکایت کند و ناله کند
که به جانش آتش، هجر یاران زد
به کجایی ای گل من
که همچو نی بنالد ز غمت دل من
جز نالهی دل نبود، در عشقت حاصل من
گذری به سرم، نظری بر چشم ترم
کز غم تو، قلب رهی
خون شد و از دیده برون شد
نوای نی گوید کز عشقت چون شد
============================================
(فروغی بسطامی)
ای خوشا رندی که رو در ساحت میخانه کرد
چارهی دور فلک از گردش پیمانه کرد
سالها کردم به صافی خدمت اهل صفا
تا می صاف محبت در وجودم خانه کرد
نازم آن چشم سیه کز یک نگاه آشنا
آشنایان تو را از خویشتن بیگانه کرد
============================================
(فروغی بسطامی)
اول نگهش کردم آخر به رهش مردم
وه وه که چه نیکو شد آغازم و انجامم
============================================
(فروغی بسطامی)
چه خلاف سر زد از ما، که در سرای بستی
بر دشمنان نشستی، دل دوستان شکستی
سر شانه را شکستم، به بهانهی تطاول
که به حلقهحلقه زلفت، نکند درازدستی
به کمال عجز گفتم، که به لب رسید جانم
به غرور و ناز گفتی، که مگر هنوز هستی
============================================
(فروغی بسطامی)
هر که را که بخت دیده میدهد، در رخ تو بیننده میکند
وآن که میکند سیر صورتت، وصف آفریننده میکند
هرگه از درش خیمه میکَنم، جامه میدرم، نعره میزنم
من به حال دل گریه میکنم، دل به کار من خنده میکند
چون به روی خود پرده میکشد، روز روشنم تیره میشود
چون به زلف خود شانه میزند، خاطرم پراکنده میکند
============================================
(کلیم کاشانی)
دست و دل تنگ و جهان تنگ، خدایا چه کنم
من و یک حوصلهی تنگ، به اینها چه کنم
============================================
(اقبال لاهوری)
شنیدم در عدم پروانه میگفت
دمی از زندگی تاب و تبم بخش
پریشان کن سحر خاکسترم را
ولیکن سوز و ساز یک شبم بخش
Comments
سلام خاطرات دوران کودکیم به خاطر زحمات شما در من زنده شد. ممنونم از زحمات بیکران شما