با همکاری: روح‌بخش، عبدالوهاب شهیدی، جواد معروفی، مرتضی محجوبی
آهنگ: شکری قهرمانی
شعر ترانه: رهی معیری
اشعار متن برنامه: خاجوی کرمانی، سعدی، نظامی گنجوی، حافظ
گوینده: روشنک
============================================
(خواجوی کرمانی)
ای چشم تو مخمور و من از چشم تو مست
وی جان من از جام لبت باده‌پرست
بنشین که نسیم نوبهاری برخاست
برخیز که شمع صبحگاهی بنشست
============================================
(رهی معیری)
به کوی تو، منم غبار راهی
ز خاکستر من، دگر چه خواهی
نه در دیده‌ی من فروغ اشکی
نه در سینه‌ی من شراب آهی
نظر از دو جهان سوی تو دارم
شبی تیره‌تر از موی تو دارم
بتاب اندر دلم که مهر و ماهی
مراد از جهان تویی، مه مهربان تویی
پرستم ز جان تو را
که آرام جان تویی، تویی تو
============================================
(رهی معیری)
دل‌بندی، دل‌خواهی، بر اشک و آه من گواھی
رحمی بر حال بی‌گناهی
بیا که با تو، ز راز پنهان، حکایتی گویم
به صبح رویت، ز تار مویت، شکایتی گویم
یا بسوزان در آتش، چو گل تار و پود مرا
یا رها کن، ز داغ محبت، وجود مرا
============================================
(سعدی)
بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست
بگوی اگر گنهی رفت و گر خطایی هست
روا بود که چنین بی‌حساب دل ببری
مکن که مظلمه‌ی خلق را جزایی هست
به کام دشمن و بیگانه رفت چندین روز
ز دوستان نشنیدم که آشنایی هست
============================================
(نظامی گنجوی)
شبی خواهم که بینی زاری‌ام را
سحر خیزی به شب بیداری‌ام را
گر از پولاد دارد دل نه از سنگ
ببخشایی بر این مجروحِ دلتنگ
مرا در عاشقی کاری است مشکل
که دل بر سنگ بستم سنگ بر دل
============================================
(حافظ)
در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
صراحی و می ناب و سفینه‌ی غزل است
خلل‌پذیر بود هر بنا که می بینی
مگر بنای محبت که خالی از خلل است