با همکاری: الهه، عبدالوهاب شهیدی، جواد معروفی
شعر ترانه: ملک‌الشعرای بهار، غلامرضاخان رییس
آهنگ: جهانگیرمراد حسام‌السلطنه، علی‌اکبر شیدا
اشعار متن برنامه: سعدی، فخرالدین عراقی
گوینده: آذر پژوهش
============================================
(سعدی)
ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیست
گر امید وصل باشد همچنان دشوار نیست
============================================
(فخرالدین عراقی)
عشق شوقی در نهاد ما نهاد
جان ما را در کف غوغا نهاد
داستان دلبران آغاز كرد
آرزویی در دل شیدا نهاد
قصه‌ی خوبان به نوعی باز گفت
کآتشی در پیر و در برنا نهاد
از خمستان جرعه‌ای بر خاک ریخت
جنبشی در آدم و حوا نهاد
عقل مجنون در کف لیلا سپرد
جان وامق در لب عذرا نهاد
بهر آشوب دل سوداییان
خال فتنه بر رخ زیبا نهاد
نام و ننگ ما همه بر باد داد
نام ما دیوانه و رسوا نهاد
============================================
(سعدی)
ای كه گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیست
گر امید وصل باشد همچنان دشوار نیست
گر دلم در عشق تو دیوانه شد عیبش مکن
بدر، بی‌نقصان و زر، بی‌عیب و گل، بی‌خار نیست
نوک مژگانم به سرخی بر بیاض روی زرد
قصه‌ی دل می‌نویسد حاجت گفتار نیست
دوستان گویند سعدی خیمه بر گل‌زار زن
من گلی را دوست می‌دارم که در گل‌زار نیست
============================================
(سعدی)
آب حیات من است خاک سر کوی دوست
گر دو جهان خرمی است ما و غم روی دوست
ولوله در شهر نیست جز شکن زلف یار
فتنه در آفاق نیست جز خم ابروی دوست
گر شب هجرش مرا تاختن آرد اجل
روز قیامت زنم خیمه به پهلوی دوست
============================================
(ملک‌الشعرای بهار)
عشق تو آتش جانا زد بر دل من
بر باد غم داد، عشقت آب و گل من
روی تو چون دید و دل بهتر ز لیلا
شد بسته زنجیر دام مجنون دل من
وصل تو مشکل، كه‌اش نیست آسان
یارب کن آسان، این مشکل من
دارد نشان زلفت شب‌های بی‌فروغم
تا پای‌بند عشقت، باشد سلاسل من
عشق تو آتش جانا، زد بر دل من
یارب کن آسان این مشکل من
============================================
(غلامرضاخان رییس)
ز دست محبوب ندانم چون كنم
وز هجر رویش به دل جیحون كنم
یارم كه شمع محفل است
دیدن رویش مشكل است
با دیگری پیمان كند
سرو منش پا در گل است
یار من دلدار من كمتر تو جفا كن
رحمی آخر تو به ما كن
رفتم بر آن ماه رو كردم سخن ها گفت و گو
نكته به نكته مو به مو
ای نگار ماه من كمتر تو جفا كن
رحمی آخر تو به ما كن