با همکاری: الهه، عبدالوهاب شهیدی، جواد معروفی
آهنگ: عارف قزوینی
اشعار متن برنامه: حزین لاهیجی، عارف قزوینی، مشتاق اصفهانی
گوینده: روشنک
============================================
(حزین لاهیجی)
می‌گرفتیم به جانان سر راهی گاهی
او هم از لطف نهان داشت نگاهی گاهی
نه عجب گر نگهش داشت سر الفت ما
برق را هست نوازش، به گیاهی گاهی
============================================
(عارف قزوینی)
افتخار همه آفاقی و منظور منی
شمع جمع همه عشاق به هر انجمنی
به سر زلف پریشان تو دل‌های پریش
همه خو کرده چو عارف به پریشان‌وطنی
ز چه رو شیشه‌ی دل می‌شکنی
تیشه بر ریشه‌ی جان از چه زنی
سیم‌اندام و ولی سنگ‌دلی
سست‌پیمانی و پیمان‌شکنی
============================================
(عارف قزوینی)
اگر درد من به درمان رسد چه میشه
شب هجر اگر به پایان رسد چه میشه
اگر بار دل به منزل رسد چه گردد
سر من اگر به سامان رسد چه میشه
ز غمت خون می‌گریم، بنگر چون می‌گریم
ز مژه دل می‌ریزد، ز جگر خون می‌آید
افتخار دل و جان می‌آید
یار بی‌پرده عیان می‌آید
============================================
(مشتاق اصفهانی)
تا عشق مرا فاش نمی‌دانستی
با من ره پرخاش نمی‌دانستی
در عاشقی خویش مرا شهره‌ی شهر
دانستی و ای کاش نمی‌دانستی
============================================
(عارف قزوینی)
گر عاشق یکتا منم، معشوق بی‌همتا تویی
ور بی‌دل و رسوا منم، دل‌دار بی‌پروا تویی
در وادی عشق و جنون، آنجا که عقل آید زبون
صد بار اگر فرماییم، رسوا تویی، رسوا تویی
در وادی عشق و جنون، آنجا كه عقل آید زبون
مجنون‌تر از مجنون منم، لیلی‌تر از لیلا تویی
عاشق بسی پیدا شود، کو همچو من شیدا شود
لیکن به جمع دلبران، پیدای ناپیدا تویی
هرجا کند دل جستجو، نقش تو بیند روبرو
بی‌خود نه هرجایی شدم، که اینجا تویی، آنجا تویی