با همکاری: پروین، عبدالوهاب شهیدی، جواد معروفی
اشعار متن برنامه: حافظ، نظامی گنجوی، علی‌اکبر شیدا
گوینده: روشنک
============================================
(حافظ)
با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
تا بی‌خبر بمیرد در رنج خودپرستی
گر خرقه‌ای ببینی مشغول کار خود باش
هر قبله‌ای که باشد بهتر ز خودپرستی
============================================
(حافظ)
زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم
رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم
قد برافراز که از سرو کنی آزادم
============================================
(نظامی گنجوی)
مجنون چو حدیث عشق بشنید
اول بگریست پس بخندید
گویند ز عشق كن جدایی
این نیست طریق آشنایی
پرورده‌ی عشق شد سرشتم
جز عشق مباد سرنوشتم
============================================
(نظامی گنجوی)
یا رب به خدایی خداییت
آنگه به کمال کبریاییت
کز عشق به غایتی رسانم
کاو ماند اگرچه من نمانم
از چشمه‌ی عشق ده مرا نور
این سرمه مکن ز چشم من دور
گویند که خود ز عشق وا کن
لیلی طلبی ز دل رها كن
یارب تو مرا به روی لیلی
هر لحظه بده زیاده میلی
از عمر من آنچه هست بر جای
بستان و به عمر لیلی افزای
============================================
(حافظ)
گفتم غم تو دارم، گفتا غمت سر آید
گفتم که ماه من شو، گفتا اگر بر آید
گفتم که بوی زلفت، گمراه عالمم كرد
گفتا اگر بدانی، هم اوت رهبر آید
گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم
گفتا که شب‌رو است این، از راه دیگر آید
============================================
(حافظ)
با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
تا بی‌خبر بمیرد در عین خودپرستی
============================================
(علی‌اکبر شیدا)
عزیز دلم، یار خوشگلم، شمع محفلم
یا من از تو جدا نمی‌شم، بیا عزیز دل من
من از تو رضا نمی‌شم، بیا یار خوشگل من
من از روز ازل، دل بر تو بستم، خدا، خدا
من از نوشین‌لبت مدهوش و مستم
بیا آرام جانم، بیا دردت بجانم
بی تو نمانم، خدا، خدا
بیا بنشین که دل، بردی ز دستم