با همکاری : الهه، عبدالوهاب شهیدی، جواد معروفی
شعر ترانه: محمدرضا نعمتی زاده (کاوه)
اشعار متن برنامه: رهی معیری، باباطاهر
گوینده: ایران‌دخت پرتوی، شمسی فضل‌اللهی
============================================
(رهی معیری)
چو بانگ رعد خروشان که پیچد اندر کوه
جهان پر است ز گلبانگ عاشقانه‌ی ما
============================================
(محمدرضا نعمتی زاده، کاوه)
نسیم صبح نوبهار وزان شد از دامن شب
پیام گل با خود آرد به بر من
شکوفه خندد به جهان
بنفشه‌ها گیسوفشان
گل امیدی شکفته به دل من
از خانه‌ی من خزان نرفته، تو بیا که بهار آید از در
نازت بنازم نیاز من بین، تو مرو ز برم جای دیگر
سرو چمنی، ستاره‌ی صبح منی
چون نسیم بهاری به سحرم
بازآ برِ من، مکن ز خون ساغر من
گر دل از تو بگیرم به که برم
============================================
(باباطاهر)
بهارم بی‌خزان ای گلبن مو
چه غم کنده ببو بیخ و بن مو
برس ای سوته‌دل یک‌دم به دردم
تو ای امروز دل تازه‌کنِ مو
============================================
(باباطاهر)
دلم میل گل باغ تو دیره
سراسر سینه‌ام داغ تو دیره
بشم آلاله‌زاران دل کنم شاد
وینم آلاله هم داغ تو دیره
============================================
(باباطاهر)
چه شو بی تو سرم بر بالش آیی
چو نِی از استخوانم نالش آیی
شوی هجران به جای اشکم از چشم
به مژگان شعله‌های آتش آیی
============================================
(رهی معیری)
نداند رسم یاری، بی‌وفا یاری که من دارم
به آزار دلم کوشد، دل‌آزاری که من دارم
اگر دل بر کَنم از وی، که گردد دور محنت طی
دل‌آزاری دگر جوید، دلِ زاری که من دارم
بخندد شمع و گل، از شادی بزمی که او دارد
بنالد مرغ شب، از ناله‌ی زاری که من دارم
============================================
(باباطاهر)
نسیمی کز بن آن کاکل آیو
مرا خوش‌تر ز بوی سنبل آیو
چو شو گیرم خیالت را در آغوش
سحر از بسترم بوی گل آیو