با همکاری: الهه، گلپا، روح‌الله خالقی، مرتضی محجوبی
شعر ترانه: عارف قزوینی
اشعار متن برنامه: سعدی، مجمر زواره‌ای اصفهانی، رهی معیری
گوینده: روشنک
============================================
(سعدی)
مقدور من سری است که در پایت افکنم
گر زآن که التفات بدین مختصر کنی
============================================
(مجمر زواره‌ای)
نه گرفتار بُوَد هر که فغانی دارد
ناله‌ی مرغ گرفتار نشانی دارد
شدم انگشت‌نما در همه شهر
هر که از چشم تو افتاد نشانی دارد ============================================
(عارف قزوینی)
نمی‌دانم چه در پیمانه کردی، جانم
تو لیلی‌وش مرا، دیوانه کردی، جانم
چه شد اندر دل من جا گرفتی
مکان در خانه‌ی ویرانه کردی، جانم
دیوانه کردی، خدا خدا دیوانه کردی، جانم
ای تو تمنای من، یار زیبای من، تویی لیلای من
مرا مجنون‌صفت دیوانه کردی، جانم
دیوانه كردی، خدا خدا دیوانه كردی، جانم
============================================
(مجمر زواره‌ای)
در کوی تو، دل گم نکند خانه‌ی خود را
دیوانه شناسد ره ویرانه‌ی خود را
مستیم و ره کوی تو نادیده شناسیم
با آن‌که ندانیم ره خانه‌ی خود را
============================================
(رهی معیری)
هر شب فزاید تاب و تب من
وای از شب من، وای از شب من
هر شب فزاید تاب و تب من
یا من رسانم لب بر لب او
یا او رساند جان بر لب من
استاد عشقم، بنشین و برخوان
درس محبت در مکتب من
رسم دورنگی آئین ما نیست
یک‌رنگ باشد، روز و شب من
گفتم رهی را کامشب چه خواهی
گفت آنچه خواهد نوشین لب من
============================================
(مجمر زواره‌ای)
نگذاشت که بر روی تو افتد نظر ما
دیدی که چه‌ها کرد به ما چشم تر ما
احوال دلِ سوخته دل‌سوخته داند
از شمع بپرسید ز سوز جگر ما
============================================
(مجمر زواره‌ای)
یارب به سبو‌کشان مستم بخشای
بر مغ‌بچگان می‌پرستم بخشای
بر این منگر که باده در دست من است
بر آن که دهد باده به دستم بخشای