با همکاری: الهه، قوامی، پرویز یاحقی، روح‌الله خالقی، امیرناصر افتتاح
شعر ترانه: عارف قزوینی
اشعار متن برنامه: حبیب خراسانی، وحشی بافقی، صفای اصفهانی
گوینده: روشنک
============================================
(حبیب خراسانی)
قربان مقدمت که به بزم من آمدی
چون نور در دو دیده و جان در تن آمدی
دیدم ستاده سرو به پا، سر فکنده گل
گفتم یقین که باز تو در گلشن آمدی
============================================
(حبیب خراسانی)
نیمه‌هشیاریم و یک نیم دگر مستانه‌ایم
لطفی ای ساقی که ما محتاج یک پیمانه‌ایم
عقل اگر با ما بُوَد از عهد دیرین آشنا
بگذر از ما، گو که نیز از خویشتن بیگانه‌ایم
============================================
( وحشی بافقی)
مستغنی است از همه عالم گدای عشق
ما و گدایی درِ دولت‌سرای عشق
عشق و اساس عشق نهادند بر دوام
هرگز خلل‌پذیر نگردد بنای عشق
پروانه محو کرد در آتش وجود خویش
یعنی که اتحاد بُوَد انتهای عشق
آنها که نام آب بقا وضع کرده‌اند
گفتند نکته‌ای ز دوام و بقای عشق
============================================
(صفای اصفهانی)
دل بردی از من به یغما ای ترک غارتگر من
دیدی چه آوردی ای دوست، از دست دل بر سر من
عشق تو در دل نهان شد، دل زار و تن ناتوان شد
رفتی چو تیر و کمان شد، از بار غم پیکر من
اول دلم را صفا داد، آیینه‌ام را جلا داد
آخر به باد فنا داد، عشق تو خاکستر من
============================================
(حبیب خراسانی)
بده ای ساقیِ بزم آن قدحِ هوش‌زدای
که به یک‌باره کَنَد ریشه‌ی اندیشه ز جای
بده آن باده که در پرده‌سرا چون نوشند
غم و اندوه نگردد به در پرده‌سرای
============================================
(عارف قزوینی)
نمی‌دانم چه در پیمانه کردی، جانم
تو لیلی‌وش مرا، دیوانه کردی، جانم
چه شد اندر دل من جا گرفتی
مکان در خانه‌ی ویرانه کردی، جانم
دیوانه کردی، خدا خدا دیوانه کردی، جانم
ای تو تمنای من، یار زیبای من، تویی لیلای من
مرا مجنون‌صفت دیوانه کردی، جانم
دیوانه كردی، خدا خدا دیوانه كردی، جانم