گلهای رنگارنگ ۵۰۲ – سه‌گاه

دانلود گلهای رنگارنگ ۵۰۲

با همکاری: مرضیه، شهیدی، گلپایگانی، مرتضی محجوبی، جواد معروفی، احمد عبادی، جلیل شهناز، پرویز یاحقی، مجید نجاحی، منصور صارمی،‌ جهانگیر ملک
اشعار متن برنامه: پژمان بختیاری، حزنی اصفهانی، حسن نهاوندی، نیازی صفوی، احمد اشتری، سعید نفیسی، قیدی کرمانی، طبیب اصفهانی
غزل آواز: مولانا، رهی معیری
شعر ترانه: رهی معیری
گوینده: روشنک

============================================

(پژمان بختیاری)

ماهم شکسته‌خاطر و دیوانه بوده‌ایم
ما هم اسیر طره‌ی جانانه بوده‌ایم
مانیز چون نسیم سحر درحریم باغ
روزی ندیم بلبل و پروانه بوده‌ایم
ما هم به روزگار جوانی ز شور عشق
عبرت‌فزای مردم فرزانه بوده‌ایم
بر کام خشک ما به حقارت نظر مکن
ما هم رفیق ساغر و پیمانه بوده‌ایم
ای عاقلان به لذت دیوانگی قسم
ماهم شکسته‌خاطر و دیوانه بوده‌ایم

============================================

(رهی معیری)

من بی‌دل ساقی، به نگاهی مستم
تو به جامی دیگر، چه بری از دستم
دو چشم فتنه‌انگیزت تا دیدم ای گل
قسم به نرگس مستت، که از این مِی مستم
اثری با گردش چشمت، نبود در ساغر می
دگران مست از می گلگون، دل من از گردش وی
می و گل گر دل انگیزد، تو در آن لب، گل و مِی داری
به لطافت چو بهشتی، به طراوت چو بهاری، از گیسویت بنفشه‌زاری
ای گلستان، سر کویت، گلِ بستان چون رویت کی باشد، کی
تویی آن گل در گیتی، که نداری آفت دی
گل من، بیا به ساحت باغ و چمن
که گل به سبزه پنهان گردد، ز شرم تو پریشان گردد
چو روی نازنینت بیند، ز ناز خود پشیمان گردد
شبی ای مه، دمی ای گل، گذری کن بر سر ما
که جدا زان، لب مِی‌گون، شده پر خون ساغر ما
چو دل از حسرت خون شد
نکند می چاره‌ی وی

============================================

(حزنی اصفهانی)

دیگر شکسته، خاطر افگار من مکن
پُر دل‌شکسته‌ام، دگر آزار من مکن
من دانم و غمش، غم او داند و دلم
ناصح، تو فکر نیک و بد کار من مکن

============================================

(حسن نهاوندی)

شکوفه جور و ثمر دشمنی و برگ جدایی
تو ای نهال محبت، خدا کند که نرویی

============================================

(نیازی صفوی)

رفتی اگر از مقابل ما
رفتن نتوانی از دل ما
بی‌مهری و مهربانی آموخت
ما را دل تو، تو را دل ما
افسوس كه شمع انجمن شد
بود آن که چراغ محفل ما

============================================

(مولوی)

قصد جفاها بکنی، ور بکنی با دل من
وا دل من، وا دل من، وا دل من، وا دل من
قصد کنی بر تن من، شاد شود دشمن من
وآن که از این خسته شود، یا دل تو یا دل من
واله و مجنون دل من، خانه‌ی پرخون دل من
بهر تماشا چه شود، رنجه شوی تا دل من
مرده و زنده دل من، گریه و خنده دل من
خواجه و بنده دل من، از تو چو دریا دل من
سوخته و لاغر تو، در طلب گوهر تو
آمده و خیمه زده، بر لب دریا دل من

============================================

(احمد اشتری)

من همان روز که دیدم رخ زیبای تو را
خوانده بودم ورق محنت فردای تو را
از برای من محنت‌زده می‌خواست بلا
آنکه آراست بدین قاعده بالای تو را
رفت سر در سر کار تو و مقدور نشد
که نهیم از سر سودازده سودای تو را
حاش لله گر از این زارترم خواهی کشت
من نه آنم که برم جز به تو شکوای تو را

============================================

(سعید نفیسی)

ای برون‌رفته ز راه مهر و رسم آشتی
یاد باد آن مهربانی‌ها که با ما داشتی
تو بسی بی‌مهرتر از آنچه من پنداشتم
من بسی دلداده‌تر از آنچه تو پنداشتی

============================================

(قیدی کرمانی)

تو را چون آشنایی نیست با دل
نمی‌شد با تو ای کاش آشنا دل
به جز جانان نخواهد از خدا جان
به جز دلبر نخواهد از خدا دل
جفا از دلبران هرگز نمی‌دید
نمی‌شد آشنا گر با وفا دل

============================================

(شاعر ناشناس)

در سینه آه گم شد و در دل نفس نماند
ای جان تو هم برو که دراین خانه کس نماند

============================================

( طبیب اصفهانی)

قسمتم کاش بدان کوی کشد دیگر بار
که از آن مرحله من دل‌نگران بستم بار
بی تو بر سینه زنم هرچه در این بادیه سنگ
بی تو در دل شکنم هرچه در این ناحیه خار

============================================

(رهی معیری)

خیال انگیز و جان پرور چو بوی گل سراپایی
نداری غیر از این عیبی که می‌دانی که زیبایی

============================================

(طبیب اصفهانی)

من و در هجر صبوری، به چه تاب و چه توان
من و از کوی تو دوری، به چه صبر و چه قرار
همه در وصل و ندانم به چه نالم از هجر
همه سرمست و ندانم به که گویم ز خمار

============================================

(رهی معیری)

به شمع و ماه حاجت نیست بزم عاشقانت را
تو شمع مجلس‌افروزی، تو ماه مجلس‌آرایی
منم ابر و تویی گلبُن، که می‌خندی چو می‌گریم
تویی مهر و منم اختر، که می‌میرم چو می‌آیی
مه روشن میان اختران پنهان نمی‌ماند
میان شاخه‌های گل مشو پنهان که پیدایی
خیال‌انگیز و جان‌پرور چو بوی گل سراپایی
نداری غیر از این عیبی که می‌دانی که زیبایی

Podcast: Play in new window | Download (78.0MB)

Subscribe: RSS | More