گلهای رنگارنگ ۲۳۵ – بیات اصفهان

دانلود گلهای رنگارنگ ۲۳۵

با همکاری: قوامی، جواد معروفی، مرتضی محجوبی، جلیل شهناز، مجید وفادار
اشعار متن برنامه: حافظ شیرازی، سعدی شیرازی، میرزا حبیب خراسانی
شعر ترانه: حسین‌علی مستعان (بیدل)
گوینده: فرنگیس اردلان، آذر پژوهش، محمد سلطانی

============================================

(حافظ شیرازی)

سلامی چو بوی خوش آشنایی
بر آن مردم دیده‌ی روشنایی
درودی چو نور دل پارسایان
بر آن شمع خلوتگه پارسایی
ز کوی مغان رخ مگردان
که آنجا فروشند مفتاح مشکل‌گشایی

============================================

(سعدی شیرازی)

ای پیک پی‌خجسته که داری نشان دوست
با ما مگو به جز سخن دلستان دوست
حال از دهان دوست شنیدن چه خوش بُود
یا از دهان آن‌که شنید از دهان دوست
گر آستین دوست بیفتد به دست من
چندان که زنده‌ام، سر من آستان دوست
بعد از تو هیچ در دل سعدی گذر نکرد
وان کیست در جهان که بگیرد مکان دوست

============================================

(حسین‌علی مستعان)

از فراقت ای دوست، جان به لب رسیده
تا به کی فشانم خون دل ز دیده؟
یاد آور آن روزی که دل بربودی از من
وآن عهد و پیمان بستن، این پیمان شکستن
رسم دلبری اگر این باشد، مرگ عاشقان چه شیرین باشد
خوش که دل ز مهر تو برگیرم، خسته‌جان بمیرم
جانم سوزد از غم، چون ناامیدم
جز نومیدی در عشق، آخر چه دیدم؟
به نگاهی مفتون گشتم، به خیالی مجنون گشتم
به امیدی شادان بودم، به نویدی خندان بودم
از تو دلبرم، ستمگرم، ندیده‌ام ز بس لطف و مهربانی
دلم ز ناامیدی آمده به تنگ از این عمر و زندگانی
گرت در دل باشد کرمی، نكُنی زین پس با من ستمی
فکنی از بن بنیان جفا، نکُنی با من جز مهر و وفا
تا از عشقت باشم در کامکاری

============================================

(سعدی شیرازی)

من چه در پای تو ریزم که سزای تو بُود
سر نه چیزی است که شایسته‌ی پای تو بود
تا تو را جا شده‌ای سرو روان در دل من
هیچ‌کس می‌نپسندم که به جای تو بود
به وفای تو که گر خشت زنند از گل من
همچنان در دل من مهر و وفای تو بود

============================================

(میرزا حبیب خراسانی)

یک امشبی که تویی در برابرم سرمست
گمان مبر که خبر از وجود خویشم هست
نشسته‌ای تو، من و شمع ایستاده بپا
تو مست باده و من مست چشم باده‌پرست
قسم به جان تو کز جان و از جهان برخواست
هر آنکه یک‌نفس از روی عیش با تو نشست
نهاد دل به تو و از همه جهان برداشت
گشود در به تو و بر رخ دو عالم بست
(به خواب نیز نمی‌آید این خیال که تو)
نشسته باشی و من ایستاده جام به دست

============================================

(حافظ شیرازی)

فاش می‌گویم و از گفته‌ی خود دل‌شادم
بنده‌ی عشقم و از هر دو جهان آزادم

============================================

(حافظ شیرازی)

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *