با همکاری: بنان، تجویدی، لطف‌الله مجد، رضا ورزنده (؟)، حسین تهرانی
آهنگ: تجویدی
شعر ترانه: منیر طه
اشعار متن برنامه: کاظم رجوی دیلمقانی (ایزد)، امیرخسرو دهلوی، ذوقی اصفهانی، سعدی شیرازی، کلیم کاشانی، منیر طه، معتمد نشاط اصفهانی
گوینده: روشنک
============================================
(کاظم رجوی دیلمقانی)
سر کوی دوست عمری، قدم از وفا زدم من
به هوای وصل جانان پر و بال‌ها زدم من
به فروغ دیده‌ی دل، شب هجر صبح کردم
به فراغ جان رسیدم چو می صفا زدم من
نه به دیر پا نهادم، نه به مسجد و کلیسا
که ز راه کعبه‌ی دل، به ره خدا زدم
ز حبیب هرچه دیدم، به شکیب خود فزودم
نه به لابه لب گشودم، نه دم از جفا زدم
چو به کوی آشنایی، به از این دری ندیدم
به هزار در نرفتم، در آشنا زدم من
============================================
(امیرخسرو دهلوی)
به خدا که سینه‌ی من بشکاف و جان برون کن
که درون خانه‌ی تو، دگری چه کار دارد؟
============================================
(ذوقی اصفهانی)
به خدا که مهرت از سر، نشود به جور زایل
که فروغ ذات عشق است و نباشدش زوالی
============================================
(سعدی شیرازی)
به خدا اگر به دردم بکُشی که برنگردم
کسی از تو چون گریزد که تواش گریزگاهی
============================================
(منیر طه)
مرا عاشقی شیدا، فارغ از دنیا
توکردی، تو کردی
مرا عاقبت رسوا، مست و بی‌‌پروا
تو کردی، تو کردی
نداند کس جانا، چه کردی
چه‌‌ها کردی با ما، چه کردی
دو چشمم را دریا، دُرافشان، گوهرزا
تو کردی، تو کردی
روان از چشم ما، گهرها، دریاها
تو کردی، تو کردی
نه یک‌دم از جورت فغان کردم
نه دستی سوی آسمان کردم
منم اکنون چون خاک راهی
غباری در شام سیاهی
اگر مِهری رخشد، تو آن مِهری
اگر ماهی تابد، تو آن ماهی
اگر هستی پاید، تو هستی
اگر بودی باید، تو بودی
بی لطف و صفا، باشد به خدا، بی تو هستی‌ها
از دیدارت، از رخسارت
ای جان بینم، سرمستی‌ها
شمیم روح‌‌افزایی، مشکی، عودی
منیر بزم و راهی، چنگی، رودی
چنگی، رودی
============================================
(کلیم کاشانی)
هم زلف پریشان تو برگشته به ما
هم عشوه‌ی پنهان تو برگشته ز ما
می‌داد گَهی داد اسیران نگهت
او نیز چو مژگان تو برگشته ز ما
============================================
(منیر طه)
ز عرش می‌رسد این بانگ و از حریم خداست
فرشته‌ای است تو گویی که در مقام دعاست
به گمرهان طریقت ندا همی دارد
که راه باز شناسید، این طریق، خطاست
نه هر که خانه‌ی جان سوخت، عاشقی آموخت
نخست مرحله‌ی عاشقی، قبول وفاست
شما شراب‌رخان شهر را شراب دهید
کنون که ساغر پیر مغان به شادی ماست
گروه گمشدگان را به حال خود بگذارید
بیا به جمع خراباتیان که صلح و صفاست
نه ساز توست، نه آواز من، نه شعر منیر
به هوش باش مغنی، که این صدای خداست
============================================
(معتمد نشاط اصفهانی)
سر نهادیم به سودای کسی کین سر ازوست
نه همین سر، که تن و جان و جهان یک‌سر از اوست
من به دل دارم و شاهد به رخ و شمع به سر
آنچه پروانه‌ی دل‌سوخته را در پر از اوست
Podcast: Play in new window | Download (63.3MB)